Afgelopen tijd heb ik genoeg gereageerd op het fenomeen Urban Farming: De stadstuinders. Het produceren in de stad en je daarmee afzetten tegen het produceren in gespecialiseerde gebieden blijf ik raar vinden. Een Haags project om gesubsidieerd te produceren, terwijl er op 5000 meter afstand kassen leeg staan, getuigt niet van holistisch denken. Begrijp me goed, als beleving heb ik er niets op tegen dat je in het Rotterdamse havengebied, aldaar geteelde groenten produceert en in een eigen restaurant serveert. Het is leuk, smakelijk, vers en een beleving. Als je maar niet gaat zeggen dat dit beter, voedselveiliger en milieuvriendelijker is dan het product van collega-telers uit Het Westland. En telers in Het Westland, we moeten misschien door wat regelgeving heen, maar wat weerhoudt ons ervan om in de kas de mooiste producten te oogsten en ter plekke te bereiden in pop-up restaurants? Ik zou het enorm toejuichen. Dat geeft een veel dynamischer en ander beeld van Kom-in-de-Kas.
De tuinbouw als gezondheidsbezorger van de stad wordt door de burgemeesters van Het Westland en Rotterdam compleet gedeeld. De stad schreeuwt om gezond voedsel en Rotterdam heeft een gezondheidsprobleem. En dat moeten we met zijn allen verder uitbouwen en oplossen. Tegenwoordig worden Mainport Rotterdam en Greenport Westland door beleidsmakers in één adem genoemd. En het wordt als voorbeeld aangehaald voor de vele grote wereldsteden die, elk op zich, net zo groot zijn als Nederland. Immers een stad als New York, Shanghai, Beijing, Chengdu, San Francisco of Parijs met omringende overloopgemeenten heeft minimaal zo veel inwoners als Nederland. En als je New York op de landkaart van Nederland plakt dan zie je dat Nederland een heel groene metropool is. Die zelfs groenten, planten en bloemen wereldwijd kan exporteren. En dat gaat dan voornamelijk via zo’n klein gebiedje als Het Westland. Geen wonder dat Rotterdam trots op ons is. (Blij met ons is (?) – Krijg een denigrerend ‘grote broer’ gevoel bij trots..)
Er is een grote kans dat in 2025 Rotterdam de wereldtentoonstelling binnenhaalt. Dat is ambitieus maar daar zijn die Rotterdammers niet benauwd over. Wij moeten daar bij helpen want zo een kans krijg je niet vaak. En dan moeten we een voorbeeld kunnen stellen aan de wereld. Hoe duurzaam en gezond onze drukbevolkte delta gemaakt kan worden. Dan hebben wij een eigen innovatieve tuinbouwcampus waar ook voedingsleer gegeven wordt aan artsen en verpleegkundigen. En dan laat ik mijn titel van ‘Urban Farmer’ omzetten in ‘Metropolitan Farmer’. Maar waarom zou ik wachten? Immers elke tuinder in Het Westland is vandaag al een Metropolitan Farmer.
Bron: Hele Westland
