“Waar ga je de tijd vandaan halen”, was de verschrikte reactie van mijn Jolanda, toen ik vertelde dat ik was voorgedragen als voorzitter voor het Varend Corso. “En varen we nog wel mee dan?“ Heel eerlijk heb ik op beide vragen nog geen antwoord. Maar het belang van het corso is voor mij heel groot. Dan moet de rest maar wijken. Toen Pleun van der Ende niet meer beschikbaar was voor een volgende termijn en de bestuurders hun pijlen op mij richtten, twijfelde ik geen moment. Want er is naast Kom in de Kas en het World Horti Center geen mooier promotiemoment van de kwaliteit van onze sector. Overigens is de functie van elke voorzitter in principe een luie functie. De club moet het werk doen en dat zit bij het Varend Corso heel erg snor. Alle teams zijn enorm gedreven en ervaren. Ook is er door de jaren veel jong bloed aangetrokken, dus deze oude tuinder trekt de balans weer recht.
Veel ophef was er bij de vragen of er een nieuw beleid komt. Twijfels over de Westlanddag. Die zijn gelukkig gelijk weggenomen. Er is geen mooiere dag dan het rondje Westland. Hoe gek kun je zijn dat we daar aan zouden twijfelen. Je moet eerst trots zijn op jezelf in je eigen omgeving, voordat je buiten je omgeving gaat zeggen hoe trots je bent.
Uiteraard was het meest smeuïge onderwerp: Den Haag. Ook de vorige voorzitter heeft het hier zwaar mee gehad. Voor mij is het geen vraag óf we naar Den Haag gaan maar wannéér. In ieder geval niet dit jaar. Er is al proefgevaren en er is veel belangstelling uit Den Haag. Hadden we geen fysieke obstakels gehad (te lage bruggen), dan was er voor de gemiddelde Westlandse schuit al lang een rondje mogelijk geweest.
Als niet-Westlander verbaast het mij echter dat er zelfs heden nog zo’n Trumpiaanse muur is tussen Den Haag en het Westland. Terwijl er velen in Den Haag op school zijn geweest, er winkelen, collega’s uit Den Haag hebben en we er allemaal onze prachtproducten verkopen.
Tijd voor wat goodwill achter de duinen. We hebben onder ander als sector behoefte aan medewerkers. Die kun je van ver halen en dan moet je huisvesting zoeken, of je haalt ze van dichtbij mét hun eigen huisvesting. Openbare verbindingen met Den Haag zijn echter een schande, wil je met openbaar vervoer vroeg het Westland in, dan kan je het schudden. Dus dat vraagt aandacht. Ook is de consumptie van groenten in Den Haag veel te laag. Dus tijd voor wat Westland Marketing. Ik denk dat Den Haag niet weet wat hen gaat overkomen.
Rob Baan, bestuurder Glastuinbouw Westland
Publicatie: Het Hele Westland
