Al jaren betaal ik graag mijn contributie aan VNO/NCW. Ik denk er hard aan daar maar eens mee te stoppen. Ik schaam me voor het optreden van onze voorman, Hans de Boer die gezondheidsbeleid ‘betutteling’ noemt. Helemaal kwaad als hij het opneemt voor de tabaksboer op de hoek, terwijl de groenteboer de sigaar is.
Ten eerste: preventie is geen betutteling, maar pure noodzaak. Ruim 90% van de kinderen en volwassen eet onvoldoende groenten en fruit. De gevolgen van ongezond eten zijn bekend: overgewicht, diabetes 2, hart- en vaatziekten of zelfs nog erger. Op zich al genoeg reden dit onderwerp serieus te nemen. Komt bij dat de zorgkosten die we als werkgever en werknemer betalen de pan uit rijzen. Ik geef het liever uit aan wat extra loon.
Ten tweede: Nederland is geen eiland. Overal om ons heen worstelen landen met het voedselvraagstuk. Ons eten is niet duurzaam en niet gezond: we eten onze aarde en ons lichaam kapot. Op deze voet kunnen we in 2040 geen 10 miljard mensen voeden. Het systeem is simpelweg failliet. Overal ter wereld breken mensen zich de kop over hoe we dat gaan oplossen. Logisch dat staatssecretaris Blokhuis dit serieus neemt.
Ten derde: Nederland zou Nederland niet zijn als we hier een enorme kans in zouden zien. Ik ben tuinder. Mijn collega’s en ik produceren gezondheid en dat doen we duurzaam: niet voor niets is voor de tweede achtereenvolgende keer een tuinder (Eosta) gekozen tot meest duurzame onderneming van Nederland. Met negen medische universiteiten, de beste tuinbouwsector van de wereld én de beste universiteit op dit gebied hebben we alles in handen om het voedselvraagstuk op te lossen.
National Geographic schreef het al: Nederland kan de wereld voeden. Wij kunnen mensen gezond maken en het systeem verduurzamen. Een prachtige agenda voor VNO/NCW. Een superkans voor het bedrijfsleven om onze andere kant te laten zien na het dividenddebacle. Juist daarom is de reactie van Hans de Boer zo teleurstellend. In plaats van de BTW op groenten en fruit aan de kaak te stellen, die de groenteboer de nek omdraait, springt hij in de bres voor de tabaksindustrie.
Laat ik afsluiten met één vraag aan de voorman van mijn club. Ik heb een probleem met de belastingdienst. In mijn ARBO-beleid staat dat al mijn werknemers iedere dag een gratis gezonde lunch krijgen. Ruim 200 gram groente, gratis fruit, geen zout en suiker. Het ideale restaurant volgens de richtlijnen van het Voedingscentrum.
Ik hoef er geen beloning voor. Ik betaal het graag. Wat me te ver gaat is dat het nu gestraft wordt: over elke maaltijd moet ik 80% belasting betalen, omdat het als verkapt loon wordt gezien. Dat is krom. De verplichte ARBO veiligheidsschoenen beschermen de linker- en rechterteen. Gezond eten de linker- en rechternier. Het ene wordt wel belast, het andere niet. Zelfs muismatjes, cursussen stoppen met roken en stoelmassages mag ik onbelast geven. Waarom voeding, de basis van gezondheid, niet?
Dus, beste Hans, laat je van je gezonde kant zien en spring in de bres voor bedrijven die gezondheid écht belangrijk vinden. Laat met mij zien dat het bedrijfsleven ook een ander gezicht heeft. Laten we gezond eten op het werk stimuleren en investeren in de gezondheid van ons grootse kapitaal: de werknemers. Laten we ook samen de voedselagenda oppakken en van gezondheid een exportproduct maken.
Kortom, laten we de toekomst omarmen. Want wees eerlijk: jij stuurt je kinderen toch ook liever naar een groenteboer dan naar een winkel waar op alles ‘Dodelijk’ staat?
