Het is weer tijd voor de oudejaarsconference; het 2017 journaal en de trendwatchers. Ook in mijn omgeving wordt er hard nagedacht over waar we mee bezig zijn en blijven.
De tuinbouw is hard in ontwikkeling. Het lijkt wel of opeens van alles wel lukt. Alleen, wie voert de regie? Na de opheffing van het, al of niet perfect functionerende, productschap, is de tuinbouw in heel veel zelfhulpclubjes uiteen gevallen. En elke keer zijn er weer initiatieven om zaken op de rit te krijgen, maar niemand heeft het totaalplaatje. En dat benauwt me want we zijn een dermate grote en belangrijke bedrijfsactiviteit, misschien wel een van de grootste maak-industrieën van Nederland, dat we wel een regie behoeven.
Als we het in Nederland al niet goed voor elkaar hebben, hoe dan in het buitenland? Het is toch werkelijk té zot dat sinds er zo’n mooi artikel in National Geographic gestaan heeft, iedereen aan iedereen uitlegt, hoe goed die Nederlandse glastuinbouw is. Het artikel heet ‘How the Netherlands Feeds the World’. Zelfs de WUR mag pronken met onze veren. Terwijl ik juist van de WUR altijd begreep dat die glastuinbouw maar een zijstapje is van de echte wereld. Aan belangstelling geen gebrek. Tot mijn verrassing heeft Rem Koolhaas, een foto van mijn Led-verlichte kas opgehangen in de Guggenheim in New York. Wat een eer.
Maar, daar waar de glastuinbouwers doorknokken en hun eigen duurzame plannen maken, vergaderen de wethouders van de grote steden maar over nieuwe dakterrassen; urban farming; en vertical farming in garages, alwaar groenten geteeld moeten worden. En wordt door hen indirect de gangbare tuinbouw afgestempeld als milieuvervuilend. Kortom waar is de regie??
In het buitenland moet de tuinbouw onder de aandacht gebracht worden door Holland Horti International. De hardware van de tuinbouw, zeg maar de kassenbouwers en de machinebouwers, vertegenwoordigen ons onder de naam Dutch Greenhouse Delta. De regio belangen door de Greenports, de tuindersbelangen door de LTO Noord, LLTB en ZLTO. LTO Glaskracht Nederland is daar dan weer een koepel van. Dan hebben we nog het GroentenFruithuis. En de telersverenigingen. En de promotie van groenten en fruit is in handen van Nationale Actieplan Groenten en Fruit. Dan heeft de bloemensector ook nog eens zijn eigen promotie. En Brussel spreekt ook nog mee. Eigenlijk is het te complex voor woorden. En neem dit van mij aan, want ik ben behalve in de bloemen, bijna overal ergens bij betrokken.
Hoe leg je nou uit dat die tuinbouw zo goed is? Mijn bedrijf piekert er nu over hoe wij straks ons energieverbruik gaan noemen. Als je geen fossiele energie gebruikt en je houdt ook nog warmte over. Ben je dan energiepositief? Of energienegatief? Binnen 2 jaar hebben ook wij aardwarmte want zo’n 100 ha om ons heen heeft besloten om samen te gaan werken aan een aardwarmteboring. Super! Heel de wereld heeft het over energieneutraal en wij weten niet hoe we het noemen moeten. De glastuinbouw doet het gewoon terwijl overheden nog vergaderen.
Ik besef dat ik teveel vragen stel. Laat ik mijn plan duidelijk maken. Wij als glastuinbouw worden energie-positief, want dat klinkt beter. De tuinbouwclusters moeten onder een gemeenschappelijke pet en veel meer samenwerken. Steden moeten schooltuintjes en tuinbouw educatie stimuleren, maar niet zelf groenten gaan kweken. De voedingstuinbouw kan mensen genezen en we moeten geen pillen eten maar paprika’s. En ja tuinbouwers, we kunnen trots zijn op ons zelf.
